De werkvloer is net zo’n keuken..

In veel organisaties gebeurt precies hetzelfde, alleen zien we het niet altijd. De vloer is de werkvloer, en het water? Dat is het ongemerkt weglekken van energie, motivatie en productiviteit. Medewerkers zijn moe, gefrustreerd of niet helemaal op hun plek. Ze melden zich niet direct ziek, maar functioneren ook niet optimaal. Dat is wat we bij Hobp roze verzuim noemen: het onzichtbare verzuim dat langzaam maar zeker schade aanricht, zonder dat iemand het echt doorheeft. Het is het stille verlies en het verborgen lek dat onder de oppervlakte blijft, maar op termijn grote gevolgen heeft.

Het is geen toeval dat roze verzuim een van de grootste kostenposten binnen organisaties vormt. Medewerkers die mentaal of fysiek uitgeput raken, hebben meer hersteltijd nodig, maken vaker fouten en zijn minder creatief of oplossingsgericht. Het kost bedrijven niet alleen productiviteit, maar uiteindelijk ook werkplezier, innovatiekracht en behoud van talent.

Organisaties proberen vaak te dweilen: een vitaliteitsprogramma hier, een inspiratiesessie daar, een workshop werkgeluk of een teamuitje. Allemaal goedbedoelde initiatieven, maar zolang de onderliggende oorzaken niet worden aangepakt, blijft de kraan gewoon openstaan.

 Goedbedoeld dweilen

Veel organisaties proberen het probleem op te lossen met losse initiatieven: een vitaliteitsprogramma, een inspiratiesessie of een workshop over werkgeluk. Allemaal goedbedoelde initiatieven, maar het is dweilen met de kraan open als je niet weet waarom medewerkers vermoeid of ongemotiveerd zijn.

Een vitaliteitsdag helpt niet als de werkdruk structureel te hoog is. Een mindfulness-training heeft weinig effect als medewerkers zich onveilig voelen in hun team. En een complimentenweek lost weinig op als erkenning in het dagelijks werk ontbreekt. Zolang je de oorzaak niet kent, blijft het lek bestaan!

Wat is dat verborgen lek eigenlijk?

Dat lek zit dieper dan alleen fysieke of mentale vitaliteit. Het gaat ook over factoren zoals werkdruk, herstelvermogen, psychologische veiligheid, (mantel)zorg, financiële zorgen, gebrek aan erkenning of te weinig uitdaging. Kortom: alles wat invloed heeft op de duurzame inzetbaarheid van medewerkers.

En juist omdat die factoren complex en persoonlijk zijn, worden ze vaak niet gezien. Elk van deze factoren laat druppel na druppel energie weglekken. Het water verspreidt zich langzaam en voor je het weet is de halve vloer nat.

De slimme aanpak: eerst de kraan dicht!

Waar veel organisaties pas ingrijpen als de vloer al nat is (de schade zichtbaar wordt), een emmer neerzetten en gaan dweilen, kiest Hobp voor een andere route. Wij geloven we dat je pas echt resultaat behaalt als je het lek zichtbaar maakt en dicht. Daarom beginnen we niet met dweilen, maar met het achterhalen en dichtzetten van de kraan. Wij kijken dus niet alleen naar het water op de vloer, maar naar de bron: waar en waardoor energie verloren gaat. En dit maken we zichtbaar voor de organisatie.

Hoe doen we dat? Door nauwkeurig te meten. Meten is weten! We meten waar energie weglekt, waar medewerkers afknappen of afhaken: het zogeheten roze verzuim. Niet op onderbuikgevoel of aannames, maar op basis van wetenschappelijke data. En belangrijker nog, we helpen organisaties om de kraan dicht te draaien, met structurele inzichten, gerichte acties en bewezen interventies.

Met de TNO-gevalideerde DIX-scan brengen we in kaart waar de kraan openstaat: op individueel, team- én organisatieniveau. Deze wetenschappelijk ontwikkelde scan meet niet alleen gezondheid of tevredenheid, maar kijkt breed naar alle factoren die samen de duurzame inzetbaarheid van medewerkers bepalen.

De inzichten vertalen we vervolgens naar gerichte dashboards en rapportages voor directie, HR en het MT en naar gerichte acties, leerinterventies en adviezen voor mederwerkers. Het resultaat? Een organisatie die structureel gezonder, gemotiveerder en toekomstbestendiger wordt.

Van dweilen naar duurzaam droog.